Parę słów o mnie

Z wykształcenia i zamiłowania jestem pedagogiem. Od lat pracuję z młodzieżą głównie w wieku licealnym. W lipcu 2014 roku ukończyłam kolejne podyplomowe studia, tym razem z zakresu psychoterapii w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie na kierunku:"Stosowana Analiza Zachowania przygotowanie do pracy z osobami z zaburzeniami rozwoju i zachowania". Studia te przygotowują do pracy z osobami z zaburzeniami rozwoju / zwłaszcza autyzmem, ADHD, upośledzeniem umysłowym/ oraz zaburzeniami zachowania.

Studia podyplomowe:

• Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Studia podyplomowe Stosowana Analiza Zachowania. 2013 - 2014
• Wyższa Szkoła Menedżerska, Studia podyplomowe w zakresie Psychologicznych Aspektów Pracy z Młodzieżą Trudną i Szczególnie Uzdolnioną. 2011 – 2012
• Szkoła Główna Handlowa; Studia podyplomowe o kierunku: Doradztwo zawodowe i zarządzanie kompetencjami. 2005-2006
• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; Studia podyplomowe; Kierunek psychologiczno – pedagogiczny w zakresie poradnictwa rodzinno – szkolnego. 2003-2004

Ważniejsze kursy:

• Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach - I stopień (Laboratorium Edukacji i Terapii SR Ewa Majchrowska)
• Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach w obliczu lęku (Laboratorium Edukacji i Terapii SR Ewa Majchrowska)
• Kurs kwalifikacyjny "Terapia Pedagogiczna"
• Kurs doskonalący "Praca zespołów interdyscyplinarnych wobec problemów rodzin w sytuacji kryzysowej i przewlekle trudnej"
• Kurs doskonalący "Trening Zastępowania Agresji" metodą prof. Goldsteina.
• Kurs dla mediatorów

DLACZEGO CHCĘ POMAGAĆ?: W Polsce istnieje wiele ośrodków i fundacji zajmujących się pomocą dzieciom autystycznym. Pomoc ta jednak w zdecydowanej większości dotyczy - z oczywistych względów - małych dzieci. Nastolatkowie i ich rodziny mają już znacznie mniejszy wachlarz możliwości wyboru instytucji pomocowych. Doświadczenie pokazuje, że starsza młodzież wkracza w dorosłe życie z niewielkim zasobem umiejętności prospołecznych. Wiem, że młodzi ludzie doświadczeni wspomnianymi dysfunkcjami mają potężny problem w znalezieniu pomocy. W Płocku na przestrzeni lat pojawiła się znaczna ilość poradni, gabinetów, fundacji, stowarzyszeń niosących pomoc dzieciom autystycznym, dzieciom z Zespołem Aspergera, dzieciom z ADHD, dzieciom…, a „starszaki”? Co mają ze sobą zrobić ludzie w wieku, 17, 18 lat, już nie dzieci, jeszcze nie dorośli? Czasem mam wrażenie, że zostawieni są sami sobie. W zaciszu domowym odgrywają się dramaty zrozpaczonych rodziców i niezrozumianych przez cały świat młodych ludzi, niekiedy nawet nie przyjmujących pomocnej dłoni. Wierzę, że ten właśnie gabinet „Via Asperger” - czyli przez życie z Zespołem Aspergera, stanie się miejscem, gdzie znajdą pomoc i zrozpaczeni rodzice i zagubieni nastolatkowie.

Czekam na Was, podejmijmy współpracę.

Urszula Domosławska